ഒരിക്കല്‍ ഡല്‍ഹിയില്‍,
ഒരു ഉച്ചസമയത്ത്, രാധാ ദേവി തന്റെ കുട്ടികളേയും കൂട്ടി വീട്ടില്‍ നിന്നും കുറേ അകലെയുള്ള മറ്റൊരു സ്ഥലത്തെത്തി.
അവള്‍ തന്റെ കുഞ്ഞു മൂന്നു മക്കളെ കൊന്നു.
പിന്നെ അവളും തന്റെ സാരിയില്‍ കുരുങ്ങി മരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
പക്ഷെ നടന്നില്ല.അതിലുമാത്രം അവള്‍ തോറ്റുപോയി.
പോലീസ് അവള്‍ക്കുനേരെ കേസെടുത്തു....ആത്മഹത്യാ ശ്രമത്തിനും,കൊലക്കുമായി.
മറ്റൊരു ദിവസം ഇന്ത്യക്കുമപ്പുറം, പാക്കിസ്ഥാനില്‍, ഇസ്ലാമാബാദില്‍ മറ്റൊരുവള്‍ തന്റെ മക്കളേയും ഭര്‍ത്താവിനേയും തോക്കിനിരയാക്കി,സ്വയം മരിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്.
എന്നാല്‍ അവരുടെ പത്ത് വയസ്സായ മകന്‍ മാത്രം രക്ഷപ്പെട്ടു.
അവനോട് അമ്മ പറഞ്ഞത് നാമിനിയാര്‍ക്കുവേണ്ടിയാണ് ജീവിക്കുന്നത്.
ഇടക്കൊക്കെ അച്ഛന്‍ ഡൈവോഴ്‍സ് ചെയ്യുമെന്ന് ഭീഷണിപെടുത്തിയതുകൊണ്ടാണ് അച്ഛനേയും കൊന്നതെന്ന്.
ഇവിടെ രണ്ടിടവും രണ്ട് അതിര്‍ത്തികളാണെങ്കിലും രണ്ടിടത്തേയും മരണങ്ങള്‍ അത് വിശപ്പിന്റേയും,പട്ടിണിയുടേയും,ഒറ്റപ്പെടലിന്റേയുമൊക്കെ പ്രതിഫലനങ്ങളാണ്.
നമുക്ക് ശബ്ദങ്ങള്‍കേള്‍ക്കാനാകണം.
ചെവിയുണ്ടെങ്കിലും നാം കേള്‍ക്കുന്ന ശബ്ദങ്ങളൊക്കെ ഉയരങ്ങളിലേക്കുള്ളതാണ്,ശബ്ദമുള്ളവയും.
എന്നാല്‍ പറയാനേറെനിറമില്ലാകഥകളുള്ള,ശബ്ദമില്ലാത്തവരായ,ആരുമറിയാത്ത ജീവിതങ്ങളുള്ള,സാധാരണക്കാരായ,സംഗീതം മീട്ടുമ്പോഴും അവ ദുഃഖത്തിന്റേയതായ സ്ത്രികളുടേയും കുട്ടികളരടേയുെ
ശബ്ദങ്ങള്‍ നമുക്ക് കേള്‍ക്കാനുണ്ട്.
എന്നിട്ടാവാം,മതവും,നിറവും,അതിരുകളെല്ലാം.....

Comments

Popular posts from this blog

2016 wikipedia indian conference, chandikhand