ആദ്യമായി നാടകത്തിന് എഴുതിയ സ്ക്രിപ്റ്റ് അങ്ങനെ നാടകമായി. സ്ക്കൂളിലെ സൗഹൃദ ക്ലബിന്റെ ചടങ്ങില് വച്ചായിരുന്നു ആ നാടകം, തന്റെ എല്ലാ മുഖങ്ങളും കാട്ടി, എല്ലാവര്ക്കു മുന്നിലും നൃത്തം ആരംഭിച്ചത്. സ്ക്കൂള് എത്തി ക്ലബിന്റെ ചടങ്ങെത്തുംവരെയും നാടകത്തിന്റെ സ്ക്രിപ്റ്റ് ചുക്കിചുളുങ്ങിയ കടലാസുമാത്രമായിരുന്നു. പെട്ടെന്നായിരുന്നു, തിളക്കവും , നിറവും ഇല്ലാത്ത എന്നാല് ഏറ്റവും വിലപിടിപ്പുള്ള ഒന്നായി അത് മാറിയത്. കൂട്ടുകാരെയെല്ലാവരേയും വിളിച്ചുകൂട്ടി. ഓരോരുത്തര്ക്കും ആനയുടെ നെറ്റിപ്പട്ടം പോലെ ഓരോ കഥാപാത്രങ്ങളെ വച്ചുകെട്ടി, സമയം ഒരു ചങ്ങലായായി പിടിവലി തുടങ്ങി..... ഉള്ളില് പ്രസംഗങ്ങളുടെ ആരവം മുഴങ്ങികേട്ടു.. ഇനി സമയം ഇല്ല. കഥവായിച്ച്, ഓരോ കൂട്ടുകാരും ആ കഥാപാത്രങ്ങളായി മാറി. ചുളുങ്ങിയ കടലാസ് നിവരാന് തുടങ്ങി. ഇടക്ക് തമാശകള് തെന്നിമാറി, ഇടയ്ക്ക് ഓര്മ വന്നും, വരാതെയും, സംഭാഷണങ്ങള് നാവിലെത്താറായി. വീണ്ടുമൊരു സംശയം, ഇനി ഈ നാടകമൊന്നും അഭിനയിക്കണ്ട...... അല്ലെങ്കിലും എന്തിനാ........ ഇടയ്ക്ക് എവിടെന്നൊക്കെയോ, നശിക്കപ്പെടാന് കഴിയാത്ത ഊര്ജ്ജം വരണ്ട നാവിലും, ഇരുണ്ട മുറിയിലുമെത്തി. നാടകം വ...